در گذشته ای بسیار بسیار دور، که هنوز کسی در سیاره زمین نبود و همه جای دنیا توی تاریکی فرو رفته بود، خداوند هدیه ای به زمین داد. خداوند با آفریدن خورشید، روشنایی را به زمین آورد، اما هدیه بزرگی که خداوند به انسان داد؛ زندگی بود. او آدم ها را از خوابی عمیق و طولانی بیدار کرد و گرد و خاک تن شان را تکاند و بعد دست و صورت شان را با آب حیات شست و شو داد، تا آدم ها بتوانند تا ابد، از نعمت زندگی بهره مند شوند. بله، پروردگار با آفرینش خود یکی از زیباترین کارها، هدیه دادن را به آدم ها آموخت و هر چیزی که  آفریده شده است، هدیه ای از جانب پروردگار است و ما انسان ها هم می توانیم مانند خالق خود، اهل هدیه دادن باشیم. با هدیه دادن به دوستان و همنوعان خود می توانیم لذّت بخشنده بودن را بچشیم. بخشنده بودن، جاده سرسبزی است که همه خوبی ها را به سوی انسان می آورد. وقتی که ما به همدگیر هدیه می دهیم، دوستی عمیق میان همدیگر به وجود می آوریم. رفاقتی که بعد از میلیون ها سال هم می توانیم با خوشحالی از آن یاد کنیم. فایده های هدیه دادن بسیار است، برای مثال: اگر به کسی که موفقیتی به دست آورده، هدیه و چشم روشنی بدهیم، به این معناست که ما از موفقیت او خوشحال هستیم. پس هدیه دادن احساس حسودی به دیگران را از بین می برد. همین طور، هدیه هر چه ساده تر و ارزان تر باشد، صمیمیت بیشتری را می رساند. آدم هایی که با هدیه دادن دوستی شان را قوی تر می کنند، ارزش دوست شان را با مقدار پولی که دوست شان دارد، نمی سنجند. پس وقتی که هدیه ای را از صمیم قلب به کسی می دهیم، هیچ وقت چشم داشتی از او نداریم و به پول و مال او طمع نمی ورزیم، بلکه دوستی او بهترین هدیه ای است که ما دریافت می کنیم. دانشمند بزرگی در مورد هدیه دادن گفته است: «بزرگ ترین هدیه، سخنان زیبایی است که انسان ها به یکدیگر می گویند. بیاموزید در هر لحظه سخنان زیبا به زبان بیاورید، تا بخشنده ترین انسان روی زمین شما باشید.»

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: